Η λέξη "ρεμπέτικο" δεν πέρασε ποτέ στη συνθηματική γλώσσα της μαγκιάς, δηλαδή στην αργκό της. Χρησιμοποιήθηκε και προβλήθηκε σαν ένα εμπορικό προσδιοριστικό κάποιων τραγουδιών που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με τα πραγματικά ρεμπέτικα. Στη συνέχεια παρεισέφρησε στα στιχάκια κάποιων ελάχιστων ρεμπέτικων τραγουδιών μάλλον "αστικο-λαϊκού" και "μποέμικου", αλλά σίγουρα όχι "σκληρού" περιεχομένου. Ύστερα η λέξη έγινε "κοινή", δηλαδή "ελευθεριάζουσα", άρα εκμεταλλεύσιμη. Και έτσι το μελάνι συνεχίζει να ρέει σχετικώς... Η λέξη "ρεμπέτικο" θα έλεγα ότι είναι μία μυστηριώδης λέξη. Υπάρχει μυστήριο τόσο στην καταγωγή της (αν μάλιστα δει κανείς τι έχει γραφτεί σχετικά) όσο και στην ανέκαθεν αλόγιστη, και για διάφορους σκοπούς, χρησιμοποίησή της. Έτσι, αν ρωτήσετε σήμερα κάποιους... κοινούς θνητούς τι είναι "ρεμπέτικο", θα διαπιστώσετε από τις απαντήσεις τους πλήρη σύγχυση. Έχω μια μικρή "ανθολογία" τέτοιων απαντήσεων απείρου κάλλους, αλλά δεν είναι του παρόντος. Αν πάλι ρωτήσετε τους "ειδικούς" -και υπαινίσσομαι βέβαια τους περί τα ρεμπέτικα αναδιφώντες ή και τυρβάζοντες, κοινώς "ρεμπετολόγους"-, θα σας είναι δύσκολο να βρείτε δύο ίδιες απόψεις. Τα διάφορα λεξικά αυτοσχεδιάζουν και τέλος πάντων κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί σήμερα ότι είναι σε θέση να δώσει ένα σαφή ορισμό τι ακριβώς σημαίνει "ρεμπέτικο". Μια άλλη "μαγική εικόνα" με τη λέξη αυτή είναι το πώς προήλθε. Γι' αυτό και αποκάλεσα στην αρχή τη λέξη μυστηριώδη. Μέσα σ' αυτό το "μυστήριο" βρέθηκα κι εγώ, φυσικά, οπότε οτιδήποτε σχετικό υλικό σκόνταφτε στο δρόμο μου το έριχνα σ' ένα φάκελο με την ένδειξη "Περί της λέξεως ρεμπέτικο..." ISBN 960-8378-35-4 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ ΓΛΩΣΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΕΛΙΔΕΣ 143 ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ 17X24

Ηλίας Πετρόπουλος - μετά τα ρεμπέτικα τραγούδια, τα μικρά ρεμπέτικα, την ρεμπετολογία, το άγιο χασισάκι, τον υπόκοσμο και καραγκιόζη, το μπουρδέλο, τους καπανταήδες και μαχαιροβγάλτες, και διάφορα σχετικά άρθρα - συνεχίζει μ\' αυτό το βιβλιαράκι τη ρεμπετολογική του έρευνα. ISBN 978-960-211-657-9 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΦΕΛΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ 2013 ΣΕΛΙΔΕΣ 49 ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ 13X21

Ο μεγάλος βάρδος και το λαϊκό μεταπολεμικό τραγούδι Περιλαμβάνεται Aναλυτική Δισκογραφία Το παρόν βιβλίο περικλείει τη βιογραφία του λαϊκού βάρδου και δημιουργού Πάνου Γαβαλά. Βασική δεξαμενή είναι οι προφορικές μαρτυρίες συνεργατών, φίλων, συγγενών του αλλά και, ευρύτερα, προσώπων που διαδραμάτισαν ρόλο σε αυτό που ονομάζουμε Λαϊκό Τραγούδι. Είναι επίσης η έρευνα του συγγραφέα σε βιβλία, Τύπο, περιοδικά. Το βιβλίο τούτο δεν περιορίστηκε σε μια μουσική μονογραφία με ρετρό απόχρωση. Αναβιώνει όλο το χρονικό και ιστορικό πλαίσιο από το οποίο προέκυψε, ζυμώθηκε, αλλά και καθόρισε ο βιογραφούμενος. Η προσφυγιά, η Γούβα και η Καισαριανή ως γενέθλιος τόπος, η Κατοχή, ο Εμφύλιος, οι μεταπολεμικές ταβέρνες, η χρυσή δισκογραφία, τα νυχτερινά κέντρα και τα ήθη του ’60, οι μετασχηματισμοί της νύχτας το ’70 και το ’80, αλλά και η προσωπική ζωή και τα όνειρα, η οικογένεια και τα δύσκολα τελευταία χρόνια. Μέσα στο βιβλίο μιλούν πολλοί. Από τον Μίκη Θεοδωράκη μέχρι τον Ντoύσαν Μπάγιεβιτς και από σερβιτόρους που δούλεψαν με τον βάρδο μέχρι την Ελεωνόρα Ζουγανέλη. «Για να γράψεις για τον πατέρα μου πρέπει πρώτα να τον σπουδάσεις. Κι αν σου βγει, να τον αγαπήσεις». Αυτή η φράση του Γιάννη Γαβαλά με στοίχειωσε από την αρχή της περιπέτειάς μου με την καταγραφή του βίου του μεγάλου βάρδου και δημιουργού Πάνου Γαβαλά. Kαι αφότου μου ανατέθηκε από τον ίδιο τον Γιάννη. Μια φράση που με κυνηγούσε σε κάθε βήμα μου, όσο αναζητούσα ψηφίδα ψηφίδα την πορεία του Πάνου Γαβαλά στο ελληνικό τραγούδι, όσο άπλωνα τον καμβά της κοινωνικής συνθήκης όπου έδρασε, δημιούργησε και έζησε. Ο Δημήτρης Μανιάτης γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα και έλκει καταγωγή από τη Μύκονο. Έχει σπουδάσει Δημοσιογραφία, Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία. Εργάζεται ως Δημοσιογράφος στην εφημερίδα Τα Νέα. Έχει γράψει κείμενα για επιθεωρήσεις, θέατρο, μουσικές παραστάσεις, τηλεόραση. Έχει συνεργαστεί με πολλά έντυπα. Άλλα έργα του: Ληστής, θεατρικός μονόλογος. Eγώ Είμαι Ένας Άλλος, διηγήματα (εκδόσεις Μετρονόμος). Bασίλης Τσιτσάνης, επιμέλεια (εκδόσεις ΔΟΛ).

Ρεμπέτικη φαντασία από 3.500 τίτλους ρεμπέτικων τραγουδιών Η σκηνή στου Αποστόλη το κουτούκι. Ο Στάθης ο βαρύς απαντιέται με την παλιά φιλενάδα. Είναι Η Μαριώ, Η κόρη της χήρας. Τρικαλινή τσαχπίνα. Γρήγορα θα έρθουν στα τσακίρ κέφια: ◦ Σήκω χόρεψε, κουκλί μου. Έχεις κορμί αράπικο. ◦ Κέρνα με, φως μου. Κέρνα με, γλυκιά μου αγάπη. Εσύ, ο άνθρωπός μου. Φέρτε μου κρασί να πιω. ◦ Το κορίτσι απόψε θέλει. Σπάσ’ τα, γκρέμισ’ τα, κυρά μου. Σπάσ’ τα, φως μου, για τα μένα. Μες στο γλυκό της αγάπης κρασί. Σπάσ’ τα, καλέ Μαριώ. Σπάσ’ τα, πασά μου. Κορίτσι μου, όλα για σένα. Για κοίτα, κόσμε, ένα κορμί. ◦ Γεια σου, άντρα μου. Γλυκέ μου άντρα, γεια σου. Γεια σου, τσολιά μου. Αυτά μου κάνεις και σ’ αγαπώ. ◦ Δική μου για πάντα. Βρε Μαριώ μου, είσαι γλύκα. Εσύ, γλυκιά μου, μόνο. ◦ Γλέντα με, φως μου, γλέντα με. ◦ Άνοιξε βαθιά τα στήθια. Ω, μάμι μπλου, ρεμπέτισσα. ◦ Δική σου για πάντα. Δείγμα από την «Παλιοζωή μοβόρησσα», μια ιστορία συνθεμένη με τίτλους ρεμπέτικων τραγουδιών, σε μια αρχιτεκτονική συρραφή, που αναπτύσσεται σ’ ένα hightech λογοτεχνικό αφήγημα, μια ρεμπέτικη φαντασία, όπου ανασταίνεται παραστατικά ένας κόσμος που κάποτε αποκλήθηκε περιθωριακός, αλλά που όταν αποσύρθηκε είχε αφήσει μια νέα ζωηρή και γνήσια τέχνη, το λαϊκό αστικό τραγούδι. Όλοι οι τύποι και οι τύπισσες, με τα πάθη και τους καημούς τους, τα όνειρα και τους κατατρεγμούς τους, η ιδιότυπη αντίληψη της τιμής και της φιλοτιμίας, το δικό τους ήθος, οι έρωτες και οι παλικαρισμοί, ο πόνος και τα σεκλέτια, περνούν σ’ αυτή την πρωτότυπη ανασύνθεση, με τις 3.500 ψηφίδες αντλημένες από το πλούσιο ρεζερβουάρ κάπου 9.000 τίτλων τραγουδιών. Μια συναρπαστική χιουμοριστική «ιστορία» και ταυτόχρονα μια σπουδή χαρακτήρων, όπως υμνήθηκαν Με ζουρνάδες και νταούλια, Μ’ αργιλέ και μπαγλαμάδες, Τουμπερλέκια και μπουζούκια. Βίβα ρεμπέτες. ISBN 960-03-3970-8 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ 2005 ΣΕΛΙΔΕΣ 112 ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ 20X22